Mimo, że na początku film był niemy, to by uatrakcyjnić pokazy starano się wzbogacić je o muzykę. Początkowo zapis dźwiękowy odtwarzany był za pomocą gramofonu lub pianoli. Dźwięk ten jednak prawie zawsze zagłuszany był przez odgłosy projektora lub nie nadążał za obrazem. Następnym etapem był taper czyli osoba grająca na pianinie, na żywo w kinie. Zapraszano również orkiestry. Ostatni etap to wprowadzenie do filmu dźwięku, który oznaczał zmierzch funkcji tapera w kinematografii. Wszystko zaczęło się od wprowadzenia przez firmę Warner Brothers techniki dźwiękowej Western Electric.
Pierwszym filmem, w którym zastosowano nowy wynalazek był film „Don Juan”, do którego przypisano muzykę, która wydobywała się z wibrafonu – urządzenia do odtwarzania płyt. Film z zastosowaniem wibrafonu wywołał ogólną sensację, ale nie taką jak film „Śpiewak jazzbandu” (1927), w którym wynalazek Warner Brothers spowodował, że widzowie mogli po raz pierwszy usłyszeć w filmie głos ludzki. Nie jest to jednak do końca film dźwiękowy ponieważ zawiera w sobie zarówno sceny śpiewane jak i napisy międzyujęciowe, w historii zapisał się jednak jako pierwszy film dźwiękowy. Wibrafon spowodował rewolucję, która przyczyniły się do upadku kina niemego. Kolejne filmy zaczęły wprowadzać muzykę, która odgrywała ważną rolę w filmie fabularnym. Na początku zaczęto inspirować się muzyką operową, z której przenoszono jej formę na treść filmową, realizując nowe obrazy do gotowej już muzyki operowej. Przełom dźwiękowy spowodował, że wytwórnie filmowe zaczęły zatrudniać w filmach wielkie gwiazdy oper światowych. Wykorzystanie muzyki operowej w filmie przyniosło – play back, który służył do przypisania głosu dojrzałego, starszego wiekiem śpiewaka do młodej, pięknej osoby odtwarzającej rolę śpiewaną. Przełom ten złamał wiele wielkich karier filmowych, niektórzy aktorzy nie mieli odpowiedniego głosu lub nie znali języka państwa, w którym grali. Przejście z ery kina niemego do dźwiękowego zostało rewelacyjnie przedstawione w filmie, który dołączył do klasyki światowego kina, mowa tu o „Deszczowej piosence” z 1952 roku. Film ten stanowi nowy gatunek filmowy – musical. Do najwybitniejszych dzieł musicalowych należą m.in. „Panowie w cylindrach” (1935), „Czarnoksiężnik z krainy Oz” (1939), „My Fair Lady” (1964), „Dźwięki muzyki” (1965), „Kabaret” (1972), „Chicago” (2002).
